Krzysztof Jasiński – Reżyser teatralny i telewizyjny, założyciel Teatru STU w Krakowie (1966), z którym objechał największe festiwale na świecie. Od 1997 roku jest również dyrektorem artystycznym Krakowskiego Teatru Scena STU.
Jest twórcą spektakli okrzykniętych manifestem pokolenia: Spadanie (1970), Sennik polski (1971), Exodu (1974). Do osiągnięć reżyserskich należą m.in.: pierwsze polskie wystawienie powieści M. Bułhakowa Mistrz i Małgorzata pt. Pacjenci (1977), Samuela Becketta Czekając na Godota (1992) oraz Szczęśliwe dni (2007), Szekspirowski Hamlet (2000) i Król Lear (2009), Biesy Dostojewskiego (2007), Zemsta Fredry (2004) oraz tryptyk St. Wyspiańskiego Wesele (2013), Wyzwolenie (2012), Akropolis (2014).
Inscenizował także opery wystawiane z wielkim rozmachem w plenerze i transmitowane przez telewizję m.in.: Makbet i Rigoletto Verdiego z Teatrem Wielkim w Poznaniu, Giocondę Ponchiellego z Operą Wrocławską, Halkę Moniuszki z Operą Krakowską.
Reżyserował musicale i widowiska muzyczne m.in: słynną Szaloną lokomotywę Witkacego z muzyką Grechuty i Pawluśkiewicza, Kur zapiał i Harfy Papuszy Pawluśkiewicza a także Chicago J. Candera oraz Stepping out R. Harrisa w Teatrze Komedia w Warszawie.
Specjalizował się w realizacji wielkich widowisk plenerowych. Były to m.in. Pieśni Wawelu wg Wyspiańskiego pokazywane przez 10 lat w zakolu Wisły pod Wawelem, widowiska na Expo w Sewilli i Lizbonie, widowisko otwarcia Uniwersjady w Zakopanem. Reżyserował kilkadziesiąt widowisk telewizyjnych oraz legendarne już Benefisy w Teatrze STU.
Był reżyserem Teatru Narodowego w Mexico City (Compania National de Teatro), gdzie wystawił Operetkę – pierwszego Gombrowicza w Ameryce Łacińskiej, która poszła ponad 200 razy i była wielkim sukcesem Teatru Narodowego. Podobnym sukcesem było wystawienie pierwszego Witkacego w Związku Radzieckim- Wariata i zakonnicę w Teatrze Narodowym w Mińsku na Białorusi.
Był Dyrektorem i Redaktorem Naczelnym TVP Kraków oraz Dyrektorem Programowym Canal +. Współpracuje z Festiwalem Gwiazd w Międzyzdrojach od początku jego istnienia.
Za swoją działalność na polu kultury otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in.:
- Nagroda Prezesa Rady Ministrów I stopnia za twórczość artystyczną – 1979
- Złoty Krzyż Zasługi – 1977
- Krzyż Kawalerski OOP- 1986
- Krzyż Komandorski OOP – 2000
- Nagroda honorowa Fundacji Kultury Polskiej za działalność artystyczną – 2001
- Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis- 2005
- Superwiktor 2011
- Nagroda Miasta Krakowa 2013
- Honorowe Obywatelstwo Miasta Śmigla
